Πού να σε ταξιδέψω;
που σε πάω σε τόπους
και μου χάνεσαι σε χρόνους.

Εκεί μου γλίστρησες
στα γυάλινα Γιάννενα.

 Το ‘χες πνιγμένο τριάντα χρόνια
στο σάπιο νερό
δεν το ‘λπιζες να αναδυθεί
 και να σου ζητά φρέσκο αίμα
 να θυμηθεί.

Αν ματώνει
η ακρωτηριασμένη μνήμη
μιας αλλοτινής ζωής
ψέλλισέ του τους λάθος δρόμους
που πήρες έκτοτε.
 Κι αν δεν ησυχάσει
πες του πως δεν ήσουν
παρά ένα ορφανό παιδί
που πλήρωσε την άγνοια
περπάτησε το μέλλον
διάφανο και ανυπεράσπιστο
χωρίς να ΄χει κρεμάσει
ούτε ένα κουρελάκι
 κατάδεσμο
στη μεγάλη δρυ.

Γιάννενα, Μάρτης 2013