Sunday, October 14, 2007

αταξία στην τάξη
Καθώς διαβάζω
είναι φορές που νιώθω ,
με την άκρη του ματιού,
ένα παιδί θλιμμένο,
λυγισμένο στο βιβλίο,
ανεμόδαρτος μίσχος,
που λες δε θα αντέξει, θα σπάσει.
Διαβάζω μηχανικά,
πάω και στέκομαι δίπλα του φράχτης,
να κόψω το ρεύμα,
να πάψει ο αέρας να λυσσά
στη διαμπερή ψυχή του

τι άλλο να κάνω;

1 Comments:

Blogger Γιάννης said...

Αυτή η απορία είναι που τρώει την ψυχή μας κομμάτι κομμάτι σαν τον αετό του Προμηθέα

5:35 PM  

Post a Comment

<< Home